Ik had beloofd in het interview met Sjef Weber om jullie op de hoogte te houden van de training die wij zouden gaan doen bij Sjef @ Team Holzken Helmond.
Dus, hier komt het, eens kijken of we het hebben gered die drie rondes van Sjef….
Vrijdag 29 september hebben we eerst hond en kinderen goed achtergelaten, en toen zijn wij richting Helmond gereden.
Ingecheckt in het Fletcher hotel Helmond, prachtig hotel trouwens, toen in het hotel rustig even gegeten, en naar de gym gereden rond 18³⁰.
Team Holzken & Helmondse Amateur Boksvereniging om precies te zijn.
Zaktraining vrijdagavond 29 september;
Daar aangekomen waren wij uiteraard een beetje starstruck, want dan zie je ineens Nieky Holzken 7-voudig wereldkampioen kickboksen (waarvan 5 bij Glory en 2 bij W.F.C.A) rondlopen, klinkt heel kinderachtig misschien, maar als je in een bepaalde sport zit heb je altijd je idool, iedereen heeft dat.
Om 19⁰⁰ is de daadwerkelijk zaktraining, maar om 18⁵⁰ begint iedereen met z’n eigen warming-up (touwtje springen, schaduwboksen kies maar uit, als je maar warm word) en om 19⁰⁰ stipt begint de les.
Phoe nou na drie jaar niks doen en twee kinderen gekregen te hebben, was dit echt wel even een reality check, zowel voor lichaam als geest.
Hier in Helmond is het geen koffie-uurtje om te kletsen, maar een echte lekkere knal-training zonder grote kletspauzes, maar kleine pauzes van een minuutje om op adem te komen.
Gelukkig kijken we ‘special forces‘ want ik heb twee keer gehad dat ik dacht ‘ik kán niet meer’, en in mijn hoofd hoorde ik elke keer Erik Wegewijs zeggen ‘een mens kan véél meer aan dan hij denkt, als jij denkt ik kan niet meer kun je nog véél verder’, en dan ging ik weer vol goede moed door.
En wauw wat was dat een ontlading toen mijn man en ik het er, zittend op de rand van de Holzken ring, achteraf over hadden.
Ik heb echt wel even een traantje gelaten hoor, even alle spanning, inspanning en verwachtingen kwamen er even uit, want jeetje, drie jaar niks doen en dan naast the legend Nieky (die meetrainde) en mijn man een training doen die mij nog lang bij zal blijven, en hopelijk mijn startsein voor doorgaan is… dat is nogal wat, zowel lichamelijk als emotioneel.
Na de training nog even met Sjef en de trainer van de jeugd zitten praten, deze mannen praten met zoveel liefde en passie over deze sportschool, hun volwassen leden, ‘hun’ Nieky, de hele jonge kinderen die er trainen…. dat is prachtig om te mogen aanhoren.
Sjef moest ons wel nog even heel hard uitlachen dat we niet om een foto met Nieky durfden te vragen, en zei ons om morgenochtend te komen wanneer Nieky trainingen zou geven.
Daarna zijn mijn man en ik terug gegaan naar het hotel, en na even heerlijk onder het genot van een drankje met elkaar de training te hebben gereflecteerd, zijn we kapót maar voldaan naar bed gegaan om de volgende dag heel raar te beginnen.
Zaterdag 30 september;
Rond half9 hadden wij de wekker gezet om bij de training te gaan kijken die Nieky zou geven tussen 9⁰⁰en 12⁰⁰, én natuurlijk met hem op de foto te gaan.
Helaas liep onze ochtend anders dan gepland, want toen wij de koffie op tafel zette om half 10 ging het brandalarm af in het hotel en kregen wij te horen dat we ons snel richting de uitgang moesten begeven.
Buiten aangekomen was het de vraag of het een oefening of serious business was….en daar sta je dan, de tijd weg te kijken omdat we natuurlijk wel op tijd bij de sportschool wilden zijn.
We waren al aan het overleggen in Sjef maar te bellen ons op te halen, want who knows hoe lang dit ging duren?
Ondertussen zagen we namelijk dat het hotel werd afgezet met politielint, en ja hoor, het bleek serious business te zijn, want er bleken chemische stoffen samen gekomen te zijn vanuit het welness.
Sjah, hoe lang gaat dat dan duren hé?
Mijn idee is dan ‘ze moeten eerst vinden waar het precies vandaan komt, dan moeten ze het zien te stoppen, dan moet het hotel gelucht én nalopen worden of het veilig is en dán pas wordt het hotel weer vrijgegeven’.
Gelukkig duurde het iets korter want na drie kwartier kregen we te horen dat hotel en restaurant vrijgegeven waren, alleen de welness bleef dicht.
Opgelucht hebben wij snel maar genoeg ontbeten, en zijn we naar de gym gereden.
Sjef zag ons al aan komen lopen, en net als de vorige dag stelde hij ons meteen aan mensen voor met de woorden ‘Kijk dit zijn die mensen die helemaal uit Alkmaar komen’, sjah wat moet je daar nou van zeggen, heel bizar, alsof wij de belangrijkste mensen daar zijn haha.
We hebben een tijdje naar Nieky z’n training staan te kijken, met een jong grietje die zaterdag 7 oktober moest vechten.
En we hadden nóg een mooie treffer want Nieky z’n zoon Geraldo was de hele jonge kinderen aan het trainen, een jochie van 6 die het nog maar net deed, en een jochie van 7 die hier al een jaar trainde, en ik moet eerlijk zeggen we waren onder de indruk, van alle 3.
Toen de training van Nieky klaar was zijn we met hem op de foto gegaan, en natuurlijk wilde ik ook een foto met Sjef en Nieky samen.
Dat nuchtere, dat familiaire, dat ‘liefde voor de sport en elkaar’ gevoel heerst bij iedereen, en door de hele sportschool, dat kun je onmogelijk niet voelen.
Daarna zijn we naar Sjef z’n autohandel gegaan en…. hoe kan het ook anders, ook daar zie je posters van Nieky hangen, zelfs de koffieautomaat is ‘ver-Niekyt’.
Een zaak met mogelijkheden en iemand die hart voor z’n zaak heeft.
Privétraining met Sjef zaterdagmiddag 30 september;
Rond 4 uur hadden wij de privé training met Sjef gepland staan.
Hij trainde ons tegelijk, dus hij nam eerst mijn man op de pads om te kijken wat hij kon, met daarbij wat uitleg of tips, en dan draaide hij zich om naar mij en deed hij bij mij hetzelfde.
Voor mij voelde het helaas niet dat ik echt alles kon geven, omdat het de week ervoor in mijn kuit was geschoten en mijn pols was niet oké, natuurlijk ging ik door, maar het is wel zwaar balen als je na jaren EIN DE LIJK weer eens gaat trainen, dan ook nog eens bij Holzken met Sjef, om er vervolgens niet alles uit te kunnen halen dat je wilt.
Desalniettemin kregen we beiden een paar veren in ons kont gestoken over onze kunnen.
Van mijn man had ik dat wel verwacht te horen, want die traint ook al jaren in Thailand, maar dat Sjef dat ook tegen mij zei, dat was voor mij wel even een opsteker.
Na de training kregen we nog even een sauna – ijsbad sessie, heel bijzonder, maar ook héél heftig.
Want Sjef pakt niet alleen je fysieke kant aan, maar hij gaat ook ‘in je hoofd zitten’ en weet precies de dingen te zeggen en benoemen die jij nodig hebt of kunt gebruiken.
Deze man heeft werkelijk een gave…. eigenlijk meerdere gaven, deze man kan je trainen als de beste, weet het beste in je naar boven te halen én is een waardevol en ontzettend lief persoon.
Als je hem ontmoet is hij ook écht zoals hij op tv, in interviews of bij andere dingen is waar je hem ziet (niks neps aan Sjef).
Eindconclusie;
Dit weekend was (en is nog steeds) héél bijzonder voor ons, en ook ontzettend waardevol om meerdere redenen.
En we gaan absoluut vaker richting Helmond om te trainen bij Sjef en Nieky, mét en zonder de kinderen, want er kan er één al een aardig knietje uit delen.
Wil jij nu ook het boek van Sjef lezen en mee trainen in de sportschool van Nieky?
Het boek ‘Sjef de sloper’ kun je bestellen bij Sjef zelf, dan maak je betaling van €19,95,-, over te maken naar het volgende rekeningnummer: NL12 INGB0002414037, ten name van Jph Weber.
Uiteraard kun je bij opmerkingen ook vragen om er iets in te schrijven.
Wil je mee trainen? Neem dan contact op met de Sportschool Team Holzken.
Lees ook mijn interview met Sjef en mijn recensie van ‘Sjef de sloper’.