We gaan verder waar deel één geëindigd is, de spanning van het wachten op Hector, de angst van de jagers, de onzekerheid over hoe alles nu verder moet. Maar ook een nieuwe dreiging komt om de hoek kijken, en of Esther daar tegenop kan is nog maar de vraag. Christine zorgt er ook met dit deel wel weer voor dat je niks anders wilt doen dan deze trilogie verslinden.
Esther heeft het moeilijk op school, zelfs nog moeilijker dan eerder. Sandra lijkt haar hartgrondig te haten en blijft haar belagen, bedreigen en in moeilijkheden brengen. Jonathan doet z’n uiterste best om Esther te helpen en te beschermen, maar hij kan weinig uitrichten. Bij Hector thuis is het al niet beter omdat Esther erg ongehoorzaam en onvoorzichtig is. Milla is een goede vriendin van Esther en zij weet veel van wolven, samen met haar vader, Sam, is ze nog steeds op zoek naar de twee onbekende, veel te ‘tamme’ wolven. Wanneer ze op schoolreis gaan neemt het verhaal een sprong in het diepe en zorgt ervoor dat je wilt blijven lezen. Esther moet iemand in vertrouwen gaan nemen want alleen kan ze nooit Arne en zijn handlangers aan, maar of dat een goede beslissing zal zijn?….
Wat vind ik van dit boek;
Waar de cover, in mijn ogen, een afspiegeling van het verhaal is, kloppen de ogen van Esther niet op de covers en dat vind ik heel zonde. Wat ik wel héél tof gedaan vind is dat Esther haar wolvengedaante steeds meer zichtbaar wordt. Het eerste deel had ze een soort vachtsjaal om, op deze cover ook al een diepvallende muts daarbij. Nu ik dit tweede deel heb gelezen kan ik wel zeggen dat ik had gehoopt op meer wolven dan pesten, want het leest niet fijn om constant over dat heftige gepest te lezen in plaats van waar het verhaal eigenlijk over gaat. In mijn ogen zou het gepest een bijrol moeten zijn, maar het is een behoorlijke hoofdrol geworden en ik persoonlijk vind dat niet fijn lezen en het maakt het verhaal een stuk minder aantrekkelijk.
Het verhaal gaat dieper in op wat er met Jonathan en Esther gebeurd, wat ze in zich dragen, hoe hun leven ingrijpend verandert is en wat ze doormaken, en dat maakt het verhaal nog spannender omdat daarmee ook het gevaar dichterbij komt. Wanneer je leest over Esther en Jonathan als wolf, wordt je bijna blij, ook al is hun situatie zo vreselijk en heel erg ongewild. Esther krijgt eindelijk een beetje grip op het wolf-zijn ook al wil ze niks liever dan weer een normaal meisje zijn, en dat draagt het verhaal, want jacht op het antiserum is nog niet het einde van alles. Het einde van dit deel maakt je gek als lezer, en als je het derde deel nog niet in huis hebt dan is dit echter killin’ eind. Kortom snel het derde deel ‘de strijd met de witte wolf‘ in huis halen.
Wil je nu deze trilogie ook in huis hebben? Hij te bestellen bij Uitgeverij Clavis zelf.