Voor echte Boekenfreaks
Jeugdboeken
Wat een knallende einde van deze trilogie. Het maakt mij ook wel een beetje verdrietig hoor, om Arranmore, Fionn en zijn vrienden en dit avontuur achter te moeten laten. Hopelijk komt Catherine Doyle met nog meer moois, want deze trilogie was echt geweldig om te beleven en ik ga het gevoel van avontuur ervan zeker wel missen.
Boekenfreaks mocht dit geweldige boek lezen, en wat heb ik genoten van dit verhaal, het is niet een standaard avonturen verhaal maar een echte reis met alle gevaren en lessen die er te leren zijn op zo’n bizarre reis. Kijk snel wat er allemaal in het verhaal gebeurd en wat ik ervan vind.
Vier compleet verschillende persoonlijkheden die uitstekend overweg kunnen: het zijn de boezemvrienden Te Trois, Eddie, Petit en Julie. De vriendenclub beschikt over een budget van drie dollar en een catalogus van een postorderbedrijf. Ze besluiten een revolver te bestellen, maar kijken raar op als ze in plaats daarvan een oud, kapot horloge ontvangen. De groep besluit naar Chicago af te reizen om het horloge om te ruilen. Met een goederentrein en een stoomboot als transportmiddel maken de vrienden van alles mee: oplichterij, corrupte politieagenten en lijken in drijfzand. En ze ontdekken veel, heel veel geld. Een ding is zeker: niets is wat het lijkt …
Ja ja, weer een deel van Jeremy Lachlan onder de Boekenfreaks aandacht, wat zijn dit geweldige boeken zeg, en we hopen heel snel het volgende duologie te mogen ontvangen.
Jane Doe verkeert in groter gevaar dan ooit. Haar vader zit nog steeds gevangen. Het Slot, die heilige plek tussen alle dimensies, is stervende. De kwaadaardige Roth is naargeestig op zoek naar de mythische Bron van alle Dimensies met daarin de Oerzee. Alsof dat niet erg genoeg is, heeft Jane ontdekt dat zij de sleutel vormt die hem kan tegenhouden en de Anderwerelden kan redden. Het probleem? Ze is terechtgekomen in Arakaan, een van de Wegkwijnende Landen én Roths thuiswereld. De inwoners daar hebben ook nog een aantal verrassende geheimen. Met wat hulp van haar vriendin, de pyromane Violet, en hun twijfelachtige bondgenoot Hector, moet Jane al haar moed bijeenrapen om niet alleen haar lotsbestemming te accepteren, maar ook haar grootste angst onder ogen te zien. Zelfs als dat betekent dat ze alles kwijtraakt wat haar dierbaar is. Er zijn zandstormen. Er zijn schorpioenen. Er zijn nieuwe vrienden. En vijanden. Het lot van alle zielen in alle werelden hangt aan een zijden draadje.
Ik heb van Uitgeverij Fantoom een geweldige duologie mogen lezen en hierbij mijn recensie over Jane Doe Deel 1 – Doolhof der Dimensies.
Wanneer een hevige aardbeving het afgelegen eiland Bluehaven treft en haar vader verdwijnt, begint voor Jane Doe een koortsachtige zoektocht. Al snel blijkt het meer dan een eenvoudige reddingsmissie… Jane komt terecht in een gebied dat diverse werelden met elkaar verbindt; een levensgevaarlijk labyrint van constant veranderende kamers, dodelijke valstrikken en geheime doorgangen. In dit doolhof is een wrede, heerszuchtige man doorgedrongen die ook op zoek is naar Jane’s vader… maar dan wel met een heel leger. Hij kent de geheimen die John Doe nooit aan zijn dochter heeft kunnen vertellen… Jane ontdekt algauw dat er veel meer van haar verwacht wordt dan ze ooit had durven vermoeden. Met als enige bondgenoten een pyromaan en een bedrieger, gaat ze op zoek naar de waarheid achter dit doolhof der dimensies…
‘Samen uit, samen thuis. We gaan er samen voor. We zijn vrienden voor het leven. Maar vanaf de bel gaat, kunnen we elkaars smoelen niet meer zien of ruiken – dan is het elk voor zich. Want ik ben op zoek naar de waarheid, zij spelen nog met Playmobil en Lego. En dat rijmt niet, probeer maar eens. Waarheid en Playmobil. Zoals gezegd: niet te rijmen.’ Is een klein stukje uit ‘Floppy’.
Dieter Floppy is de weg kwijt. Wie is hij? Waar komt hij vandaan? En wie kan hem weer de weg wijzen? Zijn ouders? Zijn vrienden? Zijn nieuwe leraar? Pastoor Von Apfelstrudel? Of een eenzame cowboy uit het Wilde Westen? Niemand lijkt echt geschikt, maar toch wordt onze held na elke ontmoeting wat wijzer en rijper. Misschien zijn vragen wel belangrijker dan antwoorden?