‘Geslaagd zijn in het creëren van een goedgekeurde persoonlijkheid’, zo voelde Bram zijn diploma uitreiking. En dat is de rode draad die hem het hele verhaal door volgt of voorgaat.
Waar gaat het verhaal over;
Bram is opgegroeid in een christelijke gemeente, waar naar de kerk gaan en het geloof een groot en belangrijk iets was. Een dorp waar je dus ‘volgens de regels van God leefde’. En daar hoort op hetzelfde geslacht vallen niet bij. Bram houdt van jongs af aan al van zingen, musical en theater terwijl de andere jongens daar niks (mee) mee hebben. Op 10 jarige leeftijd is het gepest begonnen, en waarom? Omdat Bram liever met meisjes omging dan met de jongens. Eenentwintig jaar is Bram wanneer hij een drastische beslissing neemt. Bram kan de druk en angst van het ‘anders zijn’ dan in zijn wereld ‘hoort’ niet meer aan. Wanneer Bram op Ameland in therapie gaat is dat een grote stap, en brengt dat veel onzekerheden met zich mee. De jongeren in zijn groep zijn zo divers en zo niet ‘zijn mensen’, dat het van soms veel moeite kost bij zichzelf te blijven.
Wat vind ik van dit boek;
Het verhaal gaat helemaal terug naar de leeftijd vanaf 4 jaar naar nu. Wat het verhaal een mooie lijn geeft om te volgen omdat je je vanaf bladzijde één afvraagt waarom en hoe. We beginnen met de heftige beslissing die Bram neemt, om vervolgens te mogen meemaken waarom en hoe Bram hier zo toe gekomen is. Alle personages zijn zo goed uitgeschreven, dat je echt middenin de groep loopt. Aan het ene personage heb je meteen al een hekel terwijl je met de ander meteen medelijden hebt, maar of je mening blijft zoals hij aan het begin is?
Sommige stukken vind ik op een bepaalde manier poëtische mooi geschreven, de zin lijkt dan wel een gedicht, en dat past heel mooi in dit verhaal. Dit is zoals een debuut zou moeten zijn, mooi, met een boodschap en een taboedoorbrekend onderwerp. Echt Chapeau voor Adriaan volk, zoals hij dit onderwerp op een hele mooie en duidelijke manier de wereld in schrijft.
Wat ik ook heel mooi vind aan de manier waarop Adriaan schrijft, is dat je er zelf misschien ook nog wat van kan opsteken. Er staan hele wijze lessen in, zolang je ze maar wilt zien. Ook is het schrijnend om te lezen wat Bram in één bepaald hoofdstuk allemaal zegt, het pleit zeker niet voor het geloof. Ik vind heel heftig om t lezen dat dit soort ideeën bij jonge kinderen (en uiteraard volwassenen) in hun hoofd worden geprent, dat homo zijn een zieke is en te genezen is. Ook heeft Adriaan herkenbare dingen in zijn verhaal gebruikt waardoor je je als lezer nóg sneller aan het verhaal kan gaan hechten, je herkent dingen waardoor je je verbonden voelt met Bram en de anderen.
Heel mooi vind ik ook dat Adriaan niet zomaar iets heeft verzonnen om zijn boek op te vullen, maar echt goed zijn research heeft gedaan, want de oefeningen en opdrachten die ze in hun therapie op Ameland moeten doen, die gebruiken ze daadwerkelijk in therapie.
Het einde raakt je als lezer in je hart, Bram is een vriend geworden die wijze lessen met je heeft gedeeld. Ik geef Adriaan een welverdiende klop op zijn schouder met dit prachtige debuut, graag meer van dit soort verhalen Adriaan, ze zijn zo nodig.
Wil jij nu ook dit prachtige debuut van Adriaan Volk lezen, bestel hem dan via Kok boekencentrum of de website van Adriaan zelf.
Heb je zelf crisis, nare gedachten of na aanleiding van dit boek hulp nodig, kijk dan op de website van 113 zelfmoord preventie.