Een boek dat met zijn cover al tot je verbeelding spreekt. Wanneer je het openslaat en begint met lezen wordt je verbijsterd…. op een geweldige manier.
Meteen wordt er duidelijk gemaakt dat volledigheid nastreven simpelweg onmogelijk zou zijn omdat er zoveel verschillende rituelen en bijgeloven bestaan, en allemaal hebben ze hun eigen oorsprong en voortzetting. Dit boek is dus geen overzichtswerk maar eerder een verkenning van de vroegmiddeleeuwse spirituele wereld in noordwest- Europa.
De vroege middeleeuwers moeten zich staande houden in een vijandige wereld, overgeleverd aan de grillen van de natuur. Zich verloren gevoeld hebben in de mysterieuze oneindigheid die hen omgaf zullen ze gezocht hebben naar troost en geborgenheid. Daarbij vonden ze tekens die leken op een andere, voor hen onzichtbare, wereld en daar begon de spirituele levenshouding waarbij ze troost vonden.
Wat vind ik van dit boek;
Je leest dingen waarvan je mond openvalt, althans mijn mond wel. Bijvoorbeeld dat een kaarsje branden voor een overledene (wat denk ik 90% van de mensen wel doet) een oud heidense gewoonte is (waarom dat is? dat zul je uiteraard in dit boek kunnen lezen en ga ik je niet verklappen). Er komt veel, uit de oudheid te herkennen, terug in tegenwoordige tijd, vernieuwd maar wel te herkennen. Wat ik altijd heel fijn vind aan boeken als dit, is dat je ontzettend veel leert en ontdekt over een onderwerp dat je misschien totaal onbekend of misschien een beetje onbekend is. Als je zelf ook nog eens extra de woorden of namen opzoekt op google (zoals ik, want ik hou ervan om dingen te weten te komen over een onderwerp waar je normaal gesproken niet zo snel in zou duiken), kom je nog eens extra veel gave feiten en weetjes te weten over dit onderwerp.
Wat we nog steeds uit overlevering tegenkomen, is de verering van bomen, bronnen en rotsen. Wat ik wel lastig vind tijdens het lezen, is dat er veel woorden gebruikt worden die ik echt wel even moest opzoeken, en dat haalde mij dan weer uit de vertellingen van van der Tuuk. Ook niet herkenbaar maar wel heel gaaf om ’te leren’, is dat Luit veelal ook de Oudengelse en Oudnoorse benamingen geeft na de Nederlandse benaming, of de Nederlandse vertaling geeft van woorden uit andere (al dan niet vergeten en/of oude) talen. De verhalen (mythen) van Odin en Thor vind ik het mooist, ze spreken tot je verbeelding en bevatten de magie die een mythe hoort te hebben, en eerlijk is eerlijk ze zijn erg bekend.
Wanneer je dit boek koopt om een tof verhaal te lezen, dan zit je verkeerd, dit is echt een ontdekkingsreis, een verkenning en uiteenzetting van alles dat ontdekt is. Super interessant en leerzaam, maar geen ‘verhaaltjesboek’ om lekker relaxt te lezen.
Wat ik ook heel bijzonder vind om te lezen is dat er een heilige bron in Heiloo is. Naast het witte kerkje, ik ken het wel (ik ben er vaak langs gelopen en keek er altijd wel naar), maar dit wist ik dan weer niet.
Aan het water van de Willibrordusput is in het volksgeloof een bijzondere kracht tegen ziekte toegeschreven, het geneeskrachtige water werd vooral uitwendig gebruikt waarbij dagelijks de litanie van Willibrordus diende te worden gelezen.
Vele verhalen worden in twijfel getrokken omdat ze waarschijnlijk verzonnen of dusdanig aangedikt zijn dat de heidense praktijken verwerpelijker werden dan ze al waren, om ze zo in een kwaad daglicht te stellen.
De cover geeft wat mij betreft precies de juiste feel aan het (onderwerp van het) boek.
Luit van der Tuuk schreef eerder al onder andere ‘katla’, wat gaat over een welgestelde Zweedse vrouw die een verre reis op een handelschip maakte (wat heel bijzonder was in die tijd), en ‘Vikingen‘ waarin Luit het simplistische beeld over Vikingen nuanceert. Met zijn eerste boek ‘de eerste gouden eeuw ‘ won hij de W.A van Es-prijs.
Als jij deze ontdekkingsreis thuis ook wilt maken, dan kun je het boek bestellen via Uitgeverij Omniboek.