‘Wat doet dat ukkie hier?’ is een groot prentenboek over hoe het voor een kindje is wanneer er een tweede komt. We mogen met Evi meekijken hoe het voor haar is om een broertje te krijgen.
De cover vind ik al hilarisch, Evi staat daar met open mond van verbazing naar een wiegje te kijken.
Wanneer je de omslag openslaat staan er allemaal tekeningen van Evi in, van Evi met papa en mama én allemaal gekke monsters die allemaal die Ukkepuk voorstellen, dat vreselijke monster.
Het verhaal begint eigenlijk wel een beetje verdrietig, want Evi voelt zich onzichtbaar doordat ukkepuk er is, en papa en mama alleen hem (de ukkepuk) nog maar lijken te zien. Maar gaandeweg draait het verhaal een geheel eigen kant op, wat dat is kan en wil ik niet vertellen natuurlijk, want het is veel te leuk om het verhaal zelf te ontdekken.
Wat vind ik van dit boek;
Wat ontzettend leuk gedaan is, is dat het op rijm is geschreven. Jonge kinderen pakken een verhaal namelijk veel beter op wanneer het op rijm is geschreven, dus dat is ook nog eens slim gedaan. Het enige dat ik een beetje gek vind in een kinderboek, is dat het woord ‘jeremieert’ gebruikt wordt, een knap kind die weet wat dat betekend (knappe volwassene ook trouwens). Ik snap dat ze de rijm niet willen onderbreken maar er had ook ‘de uk die teveel geluid creëert‘ kunnen staan bijvoorbeeld. Op de tekening op de binnenkant van de achterkant van het boek staat een prachtige tekeningen van Evi, die totaal anders is dan de tekeningen die ze in het begin getekend heeft. Ontzettend leuk gedaan.
Evi is een leuke eigenwijze en ook wel grappige kleine grote dame met rood haar. Ze weet precies wat ze wil en wat (en vooral wie) ze niet wil. De illustraties zijn van Anne-Kathrin Behl en heel tof gemaakt. Ze geven echt kleur aan het verhaal. Uticha Marmon heeft dit verhaal heel leuk geschreven, echt vanuit het perspectief van Evi.
Uticha Marmon werd in 1979 in Berlijn geboren. Ze studeerde dramaturgie, vergelijkende literatuur en pedagogiek en werkte daarna bij het theater en bij uitgeverijen. Tegenwoordig woont ze in Hamburg en werkt ze als freelance dramaturg (Een Dramaturg is de artistiek adviseur van de toneeldirectie), redacteur en auteur. Haar kinderboek »Mijn vriend Salim« over een Syrische vluchtelingenjongen kreeg in 2016 het Leipziger Leeskompas. Uticha heeft behoorlijk wat kinderboeken op haar naam staan en dat is zeker de moeite waard om even te onderzoeken.
Anne-Kathrin Behl, geboren in 1983, groeide op als dochter van een boekhandelaar en een boswachter. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze illustratie studeerde aan het HAW in Hamburg en het liefst dieren tekent. In 2011 haar afstudeerscriptie ›Chewing Gum and Darns‹ (2010, Picus) opgenomen in de collectie van de mooiste kinderboeken in het kader van de Oostenrijkse Kinder- en Young Adult Boekenprijs. Tegenwoordig woont Anne-Kathrin Behl in Leipzig. Onderweg met de cabaretgroep »teewurst« zingt ze liedjes voor volwassenen. Ze organiseert creatieve workshops voor kinderen. Ook Anne-Kathrin blijft niet achter met het aantal boeken dat zij heeft mogen illustreren en wat ik (bij alle illustratoren) zo mooi vind is dat je echt ziet dat de illustraties van haar hand komen, ze zijn herkenbaar.
Wil jij nu ook dit ontzettende leuke, grappige en lieve verhaal lezen of voorlezen? Dan kun je hem bestellen bij Kokboekencentrum of natuurlijk jouw eigen favoriete boekhandel.