Het begon allemaal met een piepklein gedichtje op 6-jarige leeftijd. In 2005 kwam haar eerste boek samen met een gedichtenbundel uit, die ze heeft uit gegeven in eigen beheer. 6 jaar daarna, in 2011, ging het pas echt los en nu schrijft Tamara verschillende genres voor verschillende leeftijden en interesses. Voor de jeugd is er tot nu toe Nergens, Tamara haar debuut, de Christopher Plum serie dat uit 4 delen bestaat (nog wel), staat ze in de korte verhalenbundels een serie die Junior monsterboek heet. Voor de YA heeft ze Jasper en Tegenwereld geschreven. En ook de volwassenen vergeet ze niet, voor deze groep schrijft ze Kwelling, Echo en staat ze in de bundel bergen bloedt. Een bezig bijtje dus die van geen ophouden weet. Ik mocht haar een paar vragen stellen en dat doe ik natuurlijk maar al te graag, want onze Nederlandse schrijvers mogen ook een podium krijgen die hopelijk de Nederlandse schrijfwereld wat groter (en bekender) maakt.
– Waar kwam dat eerste gedichtje vandaan? (Uit het gevoel van jou als kind of ergens anders)
Dat is een hele moeilijke vraag, want ik was 6, dus dat weet ik echt niet meer. Maar ik heb altijd al intens van mensen gehouden (intenser dan de meeste mensen heb ik gemerkt) en ook als klein kind wilde ik dat dus uiten. Niet alleen met hele dikke knuffels, maar ook met woorden, zodra ik dat kon.
– Nergens was je eerste boek van toen je echt naam bent gaan maken, waar heeft Nergens jou gebracht?
Nergens heeft ervoor gezorgd dat ik in bibliotheken terechtkwam en schoolbezoeken kon gaan doen (vooral in de Kinderboekenweek). Daarnaast heeft uitgave bij een grote uitgever het vertrouwen in mijn eigen schrijfkunsten omhoog gekrikt.
– Waarom álle doelgroepen en niet één? (Teveel ideeën?)
Tja, veel ideeën inderdaad, die vaak toch maar in 1 bepaalde doelgroep passen. En daarnaast houd ik van afwisseling en van uitdagingen, dus dan wijk je al snel af van je eerste doelgroep.
– Je schrijft dus voor verschillende doelgroepen en verschillende genres, welke vind je het leukste om te schrijven? De jeugd omdat daar meer ‘fantasie/gekke/onware’ dingen in kunnen of juist de volwassene omdat daar meer spanning in kan?
Mijn favoriete genre is fantasy en favoriete doelgroep is 10+. Voordeel van die doelgroep is dat de lezers veel gemakkelijker meegaan in fantasie. Bovendien zit daar een bepaalde humor in die oudere lezers niet meer waarderen. Ik kan bijvoorbeeld zelf ook wel lachen om een schurk met de naam Blubberbuik. In een jeugdboek kan gewoon echt alles. Heerlijk!
– Wat vind jij nou het leukste aan schrijfster zijn?
Dat je andere mensen plezier kunt bieden door iets te maken/verzinnen. En dat je dingen en situaties tot leven kunt wekken die in het echt niet kunnen.
– Je boeken (jeugd, YA, Volwassenen) zijn erg verschillend, kun je makkelijk de omslag maken als je bijvoorbeeld aan Plum bezig bent geweest en vervolgens een thriller schrijft? Wat is daarvoor nodig of gaat dat eigenlijk vanzelf.
Het is veel makkelijker om de omslag te maken tussen jeugd en volwassenen en tussen fantasy en thrillers dan tussen bijvoorbeeld twee jeugdboeken in hetzelfde genre. Juist omdat je bij hetzelfde genre moet opletten dat je geen verhaallijnen of personages door elkaar gaat halen. Na een bepaald aantal woorden loop ik vast, dan weet ik het even niet meer. Dan switch ik naar een ander genre en/of andere doelgroep en kan ik weer even verder schrijven.
– Naast dat je schrijfster bent, heb je ook je eigen tekstbureau, wat is de reden (behalve dan je passende opleiding) dat je daarmee begonnen bent?
Ik ben van oorsprong docent Engels, maar het orde houden ging me slecht af en helaas kreeg ik geen hulp. Ik heb zo lang mogelijk doorgewerkt en van alles geprobeerd om bepaalde klassen onder de duim te krijgen, maar het werkte niet en ondertussen voelde ik me met de dag slechter. Klassen vol kinderen die dwarsliggen kunnen je slopen. Uiteindelijk moest ik besluiten te stoppen. Inmiddels was ik al zo gestrest en gesloopt dat ik al nachtmerries kreeg als ik alleen maar dacht aan lesgeven. Nog steeds heb ik die, al ben ik inmiddels 15 jaar gestopt.
Na die baan als docent ben ik boekhoudkundig werk gaan doen, maar ik zat nergens echt lekker, hoe fijn het bedrijf of de collega’s ook waren. Ik voelde me ontzettend opgesloten en miste de vrijheid die je als docent hebt in je werk. Een tijdje heb ik pakketten bezorgd, maar dat leverde heel weinig op en bovendien wilde ik mijn grijze cellen weer gebruiken. Dus begon ik aan een opleiding voor docent schrijven. Waarom niet mijn twee passies combineren? Het doel daarvan was om redacteur te worden.
Dat is gelukt. Ik ben nu freelance redacteur en doe mijn werk met veel plezier. Daarnaast geef ik ook weer les, sinds de opleiding, maar nu aan volwassenen. Die kiezen er doorgaans zelf voor om lessen te gaan volgen en luisteren dus wel. J En ik schrijf elke dag aan meerdere boeken.
– Wat lees je zelf het liefst en waarom?
Ik lees het liefst YA fantasy. Fantasy als een soort ontsnappen, maar ook omdat je er veel mooie dingen in vindt (mooie dingen die worden gedaan met gave bijvoorbeeld), en omdat ik me vaker kan laten verrassen in fantasy dan in andere genres (want er zijn minder beperkingen). Ondanks de vele narigheid in boeken, vind je er ook veel positiefs in. YA omdat dat zelden langdradig is en lekker vlot wegleest.
– Zijn er nog schrijf/boeken dingen die je nog niet ‘machtig’ bent maar wel erg graag zou willen kunnen?
Poeh, ik kan zo niets noemen. Ik wil sowieso in alle aspecten beter worden. En wat ik nog eens wil doen, is horror schrijven. Rasechte horror voor volwassenen. Waar je de rillingen van krijgt.
– Heb je nog dromen, qua schrijven, prijzen of samenwerkingen in de toekomst?
Het zou natuurlijk super zijn om een grote prijs te winnen, of zelfs een kleintje, want het is altijd fijn om erkenning te krijgen en te zien dat mensen je werk waarderen. Toch zijn dat geen dromen die ik heb. Ik droom eerder van meer lezers bereiken, niet alleen omdat mijn doel is om mijn boodschappen over te brengen en mensen plezier te bezorgen, maar ook omdat meer lezers meer inkomsten betekent, en meer inkomsten uit schrijven betekent dat ik ander werk kan laten vallen om meer te gaan schrijven. Wat dan hopelijk weer meer boeken én lezers oplevert, en dus meer geld, etc. Over samenwerkingen met andere auteurs heb ik nog niet echt nagedacht. De enige die op dit moment op mijn lijstje staat is Dirk Bracke. Met hem zou ik wel een boek willen schrijven. –
Wie is jouw favoriete Nederlandse schrijver of schrijfster en waarom?
Ik heb niet echt 1 favoriet, maar er is wel een schrijfster van wie ik echt alles lees en dat is Helen Vreeswijk. Helaas is ze er niet meer, dus zal ik mijn collectie van haar nooit meer kunnen uitbreiden. Herlezen zal ik zeker doen! Ze schreef spannende, realistische verhalen (op waarheid gebaseerd), met een vlotte pen. Zeker aanraders!
Wat een ontzettend leuk interview is dit geworden, leuke, duidelijke, inspirerende antwoorden. Ook pakt Tamara precies mijn doel van Boekenfreaks in haar antwoord, Boekenfreaks is ook ontstaan uit de wens om de schrijfsters en schrijvers in ons land wat meer bekendheid te geven, hopelijk lukt dat een beetje met de interviews en recensies die ik hier plaats. Zeker in deze enge en onzekere tijden is lezen het mooiste wat je kunt doen, lekke rop vakantie zonder weg te hoeven. Tamara dank je wel voor dit superleuke interview.