Iedere eerste week van november is het de Europese Week van de Vruchtbaarheid. Dit jaar wordt deze themaweek alweer voor de zesde keer georganiseerd, van 1 tot en met 7 november. En daar gaan wij natuurlijk niet zomaar aan voorbij.
‘Miskraamsels’ is een heftig boek waar je echt even de tijd voor moet nemen.
Niet zomaar ene leuk boek, maar lees alsjeblieft mijn stuk, het interview met Judith en hopelijk hierna het boek zelf.
Al is het maar om jezelf en de wereld om je heen te educeren.
In miskraamsels verteld Judith Taanman-Veentra het verhaal over het verlies van hun ongeboren kindjes.
Maar liefst 5keer verliezen Judith en haar man Thijs hun kindjes.
Na deze 5 miskramen besloot Judith dat ze genoeg asswhooping en levenslessen gekregen heeft om dit boek te schrijven.
Miskramen zijn nog steeds een groot taboe om het over te hebben. Mensen weten niet wat te zeggen, vrouwen en mannen die een miskraam meemaken schamen zich of voelen zich schuldig, maar vooral het zware en het onbekende van miskramen zorgt voor het taboe.
En dat moet afgelopen zijn vind Judith.
Ik (Ilse) heb een keer ergens een interview met een psycholoog gezien en hij zei ‘met erge dingen (ziekte, miskraam, dood enz) weten veel mensen niet wat ze kunnen of moeten zeggen en blijven dan maar gewoon stilzwijgend weg. En dat is het ergste dat je iemand kunt aandoen in zo’n heftige periode’. Ik ben wat die man zei nooit meer vergeten, en nu ik dit boek lees denk ik daar ook steeds weer aan. Ik zeg in zo’n situatie altijd het liefst ‘ik weet niet wat ik moet zeggen of doen, maar weet dat als je mij nodig hebt, ik er voor je ben’.
Judith en Thijs willen niet zomaar hun droom om ouders te worden opgeven en besluiten naar een specialistisch ziekenhuis te gaan. En niet zonder resultaat.
Wat vind ik van dit boek;
Het is een bijzonder boek te noemen, het heeft een immens zwaar onderwerp, maar het wordt op zo’n manier gebracht dat je er vooral van leert en niet alleen maar heel somber van wordt.
Het laat je dieper nadenken over de dingen die je zelf wel eens zegt of denkt, en het wil je helpen om deze (soms wat ondoordachte) opmerkingen of gedragingen iets anders te brengen.
De subtitel bevat precies wat Judith verteld, Mindfucks en verwerking van miskramen, en de manier hoe zij en haar man Thijs dat hebben gedaan. De titel zorgt er wel meteen voor dat je in opperste staat van paraatheid verkeerd.
Ik vind het een heftig woord om te lezen, en zeker samen met het onderwerp van dit boek.
Doordat de titel zo heftig overkomt, en de cover zo intens is, pakt het boek je wel meteen. In de cover zie ik van alles, en aan Judith dan ook de vraag welk van mijn voorstellingen klopt.
Judith schrijft heel easy, de inleiding is behoorlijk lang, maar door haar manier van schrijven lees je het zo weg.
Heel pijnlijk om te lezen is dat Judith zichzelf verwijt dat ze niet eens kan waar ze als vrouw voor gemaakt is, kinderen maken en krijgen.
Elke miskraam wordt door die overtuiging pijnlijker en sterker.
Wat ik ook heel goed en fijn vind is dat Judith op een bepaald punt in het boek opsomt wat voor haar wel en niet werkt qua gedragingen en opmerkingen van haar omgeving.
Je kunt veel leren van dit boek en dat is denk ik ook wat Judith voor ogen heeft.
Het einde van het boek had ik niet verwacht, en daar ga je dan al weer met je overtuigingen of aannames. Het is dus echt heel belangrijk om dit boek te lezen en awareness te krijgen. Niet alleen voor wat een miskraam nu eigenlijk inhoud maar ook wat jouw gedragingen zijn.
Het boek is uitgegeven bij Uitgeverij van Brug, en het is een bijzondere uitgeverij. Ze maken boeken over mensen en hun levenservaringen, over gezin & gezondheid, over werk, management en ondernemen.
Maar ze schuwen andere onderwerpen zeker niet.
Voor €17,95 kun je dit belangrijke en bijzondere boek bestellen bij Uitgeverij van Brug zelf. 26 Oktober ligt hij dan bij jou in de brievenbus.
Wil je het interview lezen dat ik met Judith heb mogen doen? Klik dan HIER.