Een prentenboek over overweldigende vermoeidheid en de kracht van verbeelding. Want ik (Boekenfreaks) zeg maar zo ‘wie verbeelding bezit, heeft de hele wereld en alles daaromheen’.
Dit verhaal gaat over Hannah, ze is heel veel moe en moet veel rusten. Ze heeft áltijd het moemonster op haar schouders hangen die zo zwaar aanvoelt dat ze het bijna niet aan kan. Maar gelukkig zit hij alleen maar op haar schouders en niet in haar hoofd, want alleen in haar hoofd is ze echt vrij door haar fantasie. Daar kan ze álles zijn en doen wat ze wil.
Wat vind ik van dit boek;
Een verhaal met hele mooie scherpe maar toch zachte illustraties over Hannah, gemaakt door Sam Loman. Sam is illustrator, grafisch vormgever en fotograaf. En maakt onder andere kinderboeken, kaarten, behang en nog meer. Het verhaal wordt in korte zinnetjes verteld, maar evengoed duidelijk genoeg om te lezen waar het over gaat. En het mooiste aan verhalen met weinig woorden is dat je het verhaal zelf kunt gaan vertellen zoals jij dat ziet in de illustraties. In lijn met dit verhaal is dat extra mooi gedaan, want dan is Hannah niet de enige die haar fantasie voor mooie dingen gebruikt, maar jij als lezer/kijker ook.
Chronische pijn of vermoeidheid is dan misschien een zwaar onderwerp, maar Sam weet die boek zo te illustreren en vertellen dat je de boodschap op een mooie en lieve manier binnenkrijgt. Jongere kinderen met deze verschrikkelijke aandoening zien in dit boek hopelijk dat niet alles verloren is als je ene moemonster op je schouders hebt. Een heel mooi en puur prentenboek die heel veel aandacht verdiend.
Chronische pijn of vermoeidheid neemt een leven in beslag. Vooral voor kinderen is dit erg zwaar, want wie wil er nu niet met zijn vriendjes en vriendinnetjes spelen als hij jong is. En wanneer dat onmogelijk blijkt is dat een heel naar iets en zal er gezocht moeten worden naar dingen die nog wel kunnen. Daarbij is dit prachtige prentenboek een echt aanwinst vind ik.
Dit boek kun je bestellen bij je favoriete boekhandel of via De leukste kinderboeken.
