Verzameld, vertaald en van commentaar voorzien door Meindert Dijkstra. Een ‘one of a kind’ voor dit moment. Niet zomaar een verhalen bundel, maar een bundel met betekenis. Geen makkelijke, maar wel heel interessant.
Deze verhalen bundel bevat 50 sprookjes en fabels uit de oude Oriënt (verhalen en fabels uit oosterse landen dus) Wat ‘de Oriënt’ is? Heel simpel dat is ’Landen in het oosten’.
Meindert heeft naar beste kunnen de sprookjes en fabels naar het Nederlands overgebracht en sommige verhalen zelfs gereconstrueerd met behulp van anderen, omdat ze onvolledig bleken. Naar wat Meindert weet is dit de eerste keer dat deze verhalen in het Nederlands verschijnen. De titel van het boek is het langste en meest ingewikkelde fabel van dit boek, en doordat het zo ontzettend lang is, mag het eigenlijk niet eens een fabel heetten.
Wat vind ik van dit boek;
Ik vind het wel heel veel ‘misschien‘ ‘ik denk….’ en ‘waarschijnlijk‘ als ik heel eerlijk ben. Uiteraard kunnen we aan de originele schrijvers niet meer vragen wat het moraal van de fabels of sprookjes waren (ook al was dat niet gewoon in die tijd om in een fabels of sprookje te verwerken), maar ik had meer duidelijkheid/ ‘zekerheid’ verwacht van dit boek, zo komt het in ieder geval op mij over door de achterflap tekst.
Als je leuke herkenbare sprookjes en fabels verwacht (door de achterflap tekst) dan kom je bedrogen uit, Meindert heeft zoals gezegd sprookjes en fabels voor het eerst in Nederland vertaald uit de oudheid, en zoals het de oudheid betaamt leest het veelal lastig weg. Sommige sprookjes of fabels kun je ‘in de verte’ wel iets in herkennen, maar dit is meer een uiteenzetting van gedachten over sprookjes en fabels uit de oude Oriënt dan dat er (in mijn ogen) echt iets duidelijker wordt.
Zeker wel een mooi boek dat het lezen waard is, maar niet makkelijk. Wel vertelt Meindert vaak waaraan een fabel doet denken, bijvoorbeeld de reebok en de rivier doet denken aan het spreekwoord ‘het gras bij de buren is altijd groener’. De omslag en cover illustratie doen ook een beetje oosters aan, heel rustig, heel mooi gedaan, met uiteraard de reiger en de schildpad. Ook al is het soms wat lastig te lezen of te snappen, de verhalen zorgen er (bij mij in ieder geval wel) wel voor dat je gegrepen wordt en helemaal in een fabel of sprookjes blijft hangen.
Als ik heel eerlijk ben kan ik er niet echt de vinger op leggen wat dit boek ‘precies is’, maar ik vind dit boek wel heel aantrekkelijk qua ontdekken van nieuwe dingen en perspectieven. Het is ook niet een standaard (voor)leesboek, en als je je er niet in wilt verdiepen zul je je veel te snel gewonnen geven omdat de verhalen zulke ontzettend uitgebreide uitleg krijgen.
Wil jij nu ook dit interessante boek vol ‘nieuwe’ fabels en sprookjes in huis hebben? Dat kan natuurlijk via KokBoekencentrum of natuurlijk in je eigen favoriete boekhandel.
Meindert Dijkstra (1946-2020), emeritus predikant, theoloog en godsdiensthistoricus, doceerde Oude Testament en cultuurgeschiedenis van het oude Nabije Oosten te Caïro en aan de faculteit Godgeleerdheid van de Universiteit Utrecht.