*Als eerste dien ik te zeggen dat ik mijn recensie en mijn mening baseer op wat ik in dit boek lees, aangenomen dat een schrijver de waarheid schrijft in een autobiografie*.
Een boek met een ‘gevaarlijke’ inhoud. Waarom ik dat zeg lees je gaandeweg, maar dat het een verhaal is dat je wilt lezen weet ik wel zeker, al is het alleen maar om iets wijzer te worden in een wereld die wij buitenstaanders verder niet kennen of überhaupt mogen kennen.
Dit is de waargebeurde uiteenzetting van Dennis zijn herinneringen aan zijn leven tijdens en na het Jehovah zijn. Hij vind dat zijn verhaal verteld moet worden.
Dit verhaal wil Dennis vertellen voor iedereen die we nog in vast zit of er net aan ontsnapt is. Maar natuurlijk ook voor mensen als ik zelf. Ik heb niks met Jehovah’s te maken of enige kennis van binnenuit, behalve dan verhalen van degene die eruit zijn gestapt. En die verhalen bezorgen mij meer dan de rillingen.
Voor Dennis kwam zijn bewustwording van ‘anders zijn’ pas toen hij naar de middelbare school ging.
Wat vind ik van dit boek;
De cover van dit boek bevat de zinnetjes die worden gepredikt bij de Jehovah’s getuige, waar ze mee opgroeien.
Mijn ogen werden groot en mijn mond viel open wanneer ik alleen al de zinnetjes op de cover lees, maar nadat ik het boek had gelezen was ik echt wel even extra stil.
Dit moet je echt even verwerken, zoveel rare opvattingen en (in mijn ogen) leugens die verkondigd worden uit naam van hun god, echt bizar.
Indoctrinatie, ik kan geen ander woord verzinnen voor hoe ik dit ‘geloof’ moet noemen.
Dennis weet je ook nog de humor te laten lezen, gelukkig maar, anders zou dit boek nog zwaarder zijn dan het al is.
Het verhaal van trakteren op school met betrekking tot je verjaardag, gaf mij wel een brok in mijn keel, ik kan mij zo goed voorstellen hoe Dennis zich op zo’n moment gevoeld moet hebben, zo alleen.
Het is echt walgelijk om te lezen dat kinderen al van jongs af aan zulke zieke ideeën krijgen ingeprent. Dat bijvoorbeeld Sinterklaas en Zwarte Piet Wodan en de duivel zouden zijn.
Sommige stukken doen mij (helaas) meteen denken aan de FLDS in Amerika, één van de meest vreselijke documentaires die ik ooit heb gezien.
Ook leer je dingen in dit boek, logisch zou je denken. Maar zelfs over de naam heb ik dus altijd verkeerd gedacht, ik dacht altijd dat ‘Jehovah’s getuige’ gewoon een naam was van hun geloof, maar Jehova is de naam van hun god.
Gelukkig weet Dennis ook nog mooie momenten te herinneren en is het niet alleen een heel eng gebeuren, maar ook een menselijk iets.
Af en toe lijkt het wel een beetje op een roman, gewone herinneringen van een man aan zijn jonge jaren, maar elk verhaal eindigde weer met de realiteit die Jehova heet.
De verhalen die Dennis verteld zijn wel héél uitgebreid waar het dan eigenlijk helemaal niet over het geloof gaat, maar over zijn herinnering en dat was voor mij soms iets té uitgebreid.
Door het hele boek heen lees je al Dennis zijn bedenkingen en de vrijheden die hij zichzelf gunt, alcohol, disco enz, dus wat dat betreft lijkt het allemaal mee te vallen qua het ‘missen’ of geïndoctrineerd zijn.
En je merkt dat wanneer hij Sophie leert kennen zijn denkbeelden helemaal overhoop gehaald worden.
Ik vraag mij ook af of Dennis de gedachten die hij opschrijft bij zijn herinneringen ook écht op die momenten dacht, of dat dat er later in is geslopen (het antwoord kun je vinden in het interview).
Je voelt ook heel goed Dennis zijn struggles met betrekking tot z’n ouders in het achterhoofd, en wat hij zelf verlangt, je voelt de frustratie van de keuzes die hij wil maken maar nog niet durft of kan.
Zijn reis van schiedam naar Amsterdam luide het begin van een nieuw begin aan.
Wat Dennis in ‘terugblik’ verteld voelde/vond ik al door het hele boek heen.
Ik vind niet dat Dennis zo ‘zielig’ is of zoveel gemist heeft door alle voorgehouden leugens van de religie, omdat hij redelijk snel al z’n eigen gang al ging binnen de gemeenschap (althans zo komt het op mij over na het lezen van zijn boek).
Wat ik wel heel schrijnend vind is de dingen die kinderen wordt onthouden en dat lees je dan wel ook weer terug in Dennis z’n woorden, dat heeft zeker impact gehad.
In dit hoofdstuk somt Dennis ook even duidelijk op wat Jehovah’s getuige zijn nu eigenlijk betekent, en welke leugens en walgelijke leefstijlen (je mag niet doorstuderen, je mag geen omgang hebben met buitenstaanders die werken voor of zijn de duivel) je worden voorgeschoteld.
Ik wist sommige dingen wel van andere ex getuigen, maar veel dingen wist ik niet en het schokt mij diep.
Dat dit nog mag bestaan in een wereld als de onze is weerzinwekkend en doodeng.
Ook laat Dennis zien waarom dit werkelijk een sekte is, en dat is niet uit de lucht gegrepen. Ik mag hopen dat er meer van dit soort boeken uitkomen over deze of nog andere overeenkomende sektes, en dat daarmee ook écht wat gedaan wordt. Want dit is ongelofelijk en niet op een goede manier.
Lees ook het interview met Dennis over zijn leven in en uit de Jehovah’s getuige wereld.
Wil je dit boek ook lezen dan kun je het bestellen op Dennis z’n website zelf of natuurlijk je favoriete boekhandel.