Het slot deel van het Magycker tweeluik van Adrian Stone. Het eerste deel was al alles in één, dus ik had hier grote verwachtingen van. En of die verwachting is waargemaakt? Dat lees je hieronder.
Sinds de dood van Eamon z’n broer Kylian, de leider van de klauw, heeft Eamon het stokje overgenomen. Eamon is met de bevolking van de klauw, die is overgebleven na de aanslag, gevlucht naar één van de drakeneilanden, Leandar. In de woongrotten leven ze verder en blijven ze kijken hoe ze Aimerey het beste kunnen aanpakken. Valdana is ook meegekomen en voelt zich boven een ieder verheven, wat ze in haar acties duidelijk laat blijken. Eamon heeft daar geen boodschap aan en laat dat duidelijk merken. Valdana heeft nog steeds haar pijlen op Auric gericht en blijft haar best doen hem mee te krijgen naar Aimerey. Auric heeft nog altijd de droom om ooit de eeuwenoude oerdraken op Aimerey te mogen zien en daar maakt Valdana graag gebruik van. Dankzij en ondanks Valdana’ plek in de ‘talentenhiarchie’ geniet ze aanzien maar zeker ook verachting, en dat maakt alles en stuk gecompliceerder dan ze zou willen.
Wat vind ik van dit boek;
Het ‘wat vooraf ging‘ vind ik iets té uitgebreid, als je dit leest kun je in principe deel 1 overslaan, en dat zou toch echt zonde zijn omdat je dan de details mist. Ik heb nog nooit een zo’n uitgebreide ‘wat vooraf ging‘ gelezen. Meestal wordt dit mondjesmaat (maar niet téveel) in het eerste hoofdstuk verteld. Onderdrukking, vernedering en onderschatting van vrouwen is Aimerey niet vreemd, wat het verhaal een beetje een naar smaakje geeft, maar het past wel heel goed. De manier van vertellen wanneer Auric de gevangen draken heeft gezien zorgt ervoor dat het verhaal een boost krijgt. Het is zo’n belangrijk onderdeel van dit tweeluik, dat het je meteen betoverd. Stone weet het ook op zo’n manier te vertellen dat je er bijna bij bent. Dit slotdeel heeft een stuk meer vaart, spanning en extra verhaal dan het eerste deel en die was al ontzettend goed. Het maakt dit tweeluik echt tot een groot avontuur die je gelezen wilt hebben. Stone geeft je schok na schok in dit afsluitende deel, dus zorg dat je áltijd zittend leest. Bij sommige dingen viel ik bijna van de bank, ook al had ik wel een klein vermoeden van hetgeen onthult werd, het kwam toch als een verassing. Het mooie aan dit fantasie tweeluik vind ik ook dat het geloofwaardig is, de dingen die gebeuren, gezegd worden of gedaan worden kunnen ook in jouw omgeving gebeuren, gezegd worden of gedaan worden. En dat maakt dit tweeluik nóg leesbaarder. Het einde is heerlijk als ik het zo mag zeggen, echt het ware slotstuk van dit tweeluik. En toch…. als ik het einde zo lees is er in mijn ogen opening voor meer, dus wie weet mogen we ooit weer terug keren naar Aimerey. En wanneer dat gebeurd sta ik voortaan in de rij.
Wil jij dit geweldig gave en super spannende tweeluik ook hebben? Je kunt ze bestellen bij je favoriete boekhandel.