Deze gedichtenbundel kreeg ik toegestuurd van Uitgeverij Palmslag. Eerlijk gezegd dacht ik er moeilijker over dan ze waren en dat was een fijne verassing.
‘Zeven zijn’ is een gedicht met een lading, het geeft je een rauwe inkijk in het gezin van Dien. ‘Sliertharen‘ maakte mij wel een beetje aan het lachen want ik zag haar broers al lopen, net als elke tiener dat doet en heeft gedaan, even lekker afzetten tegen pa en moe. Je wordt echt meegenomen op de reis van platteland, naar de stad en weer terug, je ziet het echt voor je. De cover daar mag je je verbeelding over laten spreken denk ik, ik zie er in eerste instantie een veer in, om vervolgens te denken aan iets over de microscoop of een rimpeling in het water. ‘zwart is tijdloos’ voelt zwaar aan, en doet mij aan een depressie of een ‘off day’ denken, je voelt het zwart en de zwaarte bijna. Het gedicht ‘niet de zon’ is geïnspireerd op ‘an die sonne’ van Ingeborg Bachmann. Ik vind ‘niet de zon’ heel beeldend en pakkend, en het laat je echt zien wat Dien schrijft. Wanneer ik dan echt de smaak van het gedichten lezen te pakken heb in deze gedichtenbundel, leest het heel fijn en beleef ik de gedichten ook meer. Je ziet het verhaal dat Dien schrijft en dat zorgt voor de intieme sfeer van de bundel. Wat ik mooi vind aan de gedichten van Dien is dat ze toegankelijk zijn voor iedereen, je snapt ze, je voelt ze, en ze nemen je daardoor echt mee op haar reis. Anders dan sommige onbegrijpelijke ‘hoogstandjes’ in de dichtwereld die ik uit alle macht probeert te ontcijferen maar dat gewoonweg niet lukt. Vele emoties kruisen het lezers-pad in deze gedichtenbundel, van liefde tot verdriet van gemis tot verwondering. Een hele mooie, intieme gedichtenbundel die zekerheid lezen waard is.
Wil jij deze mooie bundel nu ook lezen? Je kunt hem bestellen bij Uitgeverij Palmslag zelf, hoe fijn is dat. 1 druk op de knop en de mooie bundel van Dien komt naar je toe.