Dit is het eerste verhaal dat ik van Linda Jansma lees, een verhaal met een heftig thema. Wat ik ervan vind… lees dat maar snel hieronder.
Door de gewelddadige dood van haar dochter Insa is Hesters leven vrijwel volledig verwoest, haar huwelijk is gestrand en haar zeilschool in financiële moeilijkheden geraakt. Als na twee jaar alle cursussen eindelijk weer zijn volgeboekt komt Timo, een goede vriend van Insa, terug voor zeillessen. En hij is niet alleen, ook Timo’s vader is meegekomen en het is duidelijk dat hij een oogje op Hester heeft.
Dan wordt er in de buurt een meisje vermoord en een tweede zwaar verwond en begint Hester te vermoeden dat Insa’s moordenaar is teruggekeerd. Of nooit is weggeweest…
Wat gaat dit boek over;
Hester probeert haar leven weer op te pakken na het desastreuze bericht dat haar dochter Insa was gevonden, helaas overleden. Ze hebben daar gevonden in het Slotermeer, het meer waaraan ‘het Skûtsje’, de zeilschool, is gehuisvest.
Dat leven oppakken lukt eindelijk een beetje na twee jaar, de lessen raken weer vol en het lijkt allemaal weer een beetje op te starten.
Dan staan ineens Timo, het vriendje van Insa, en zijn vader Jelmer voor haar neus. Jelmer vind dat Timo weer moet gaan leren bij Hester voor z’n examens die eraan komen, maar Timo lijkt er geen zin in te hebben. Hester heeft alleen het idee dat er meer aan de hand is met Timo dan ‘geen zin hebben’.
Wat vind ik van dit boek;
Het proloog is zo scherp neergezet dat het je als lezer meteen op scherp zet, en zorgt dat je weet wat eraan komt.
Het verhaal is een soort thuiskomen vanwege Hester haar dochter Silke en zoon Jort en maakt dat je als lezer constant die tweestrijd van spanning en familie voelt.
Je krijgt (misschien onbedoeld) ook feitjes mee tijdens het lezen, in de vorm van de gedachtes van Hester. Iets dat van mij best achterwege gelaten had mogen worden, of een stuk minder, omdat het af en toe een beetje ‘to much’ is. Een beetje teveel ‘dit weetje weet ik als schrijfster en wil ik er ook graag in kwijt’. Ook vind ik dat er best wel heftige uitspraken in staan, dus mocht je iets te maken hebben gehad met verlies van een kindje in welke levensfase ook, is dat wel een dingetje vind ik.
Wat ik het mooiste vind aan dit verhaal is dat ik totaal de verkeerde dader aangewezen heb, en dat gebeurd mij zelden wanneer ik een YA lees. Dus ik moet blijkbaar nog wel even hard oefenen met thrillers lezen en ontcijferen.
Heel eerlijk was het lezen voor mij wat op en neer, het begint (uiteraard) wat tam met een soort inleiding over wat er gebeurd is en waar het om draait, waarna het grote denken, verdenken en de spanning begint. Maar gaandeweg verliest het weer wat kracht om je vervolgens keihard mee het Sloter- en IJsselmeer in te sleuren.
Elk nieuw hoofdstuk begint met een herinnering van Hester, aan de tijd dat Insa jong was, puber was of toen ze gevonden is.
Al met al heb ik genoten van dit boek en zou zeker nog meer van Linda Jansma lezen. Linda heeft een hele ontspannen manier van schrijven en zet hele interessante personages neer waardoor je niet alleen van het verhaal geniet maar ook van wie het meemaken.
Wil jij dit super spannende verhaal nu ook lezen, bestel hem dan maar snel op Crime compagnie.
