Wilgeneiland is een verassend verhaal van Gerwin vd Werf. En ook het eerste boek dat ik van hem lees. Wat ik van mijn vd Werf ontgroening vind dat lees je hieronder.
Waar gaat dit verhaal over:
Natan komt op een woonboot te wonen door het werk van zijn vader voor het waterschap. Wanneer Natan een van de eerste keren rond het dorp loopt en hij wordt lastig gevallen door Bender, een vervelend joch, komt Marie (Christine) hem helpen. Daardoor ontstaat er een verwarrend en raar soort vriendschap tussen de twee. Wanneer Natan ‘Marie’ ontmoet weet hij niet echt wat hij van haar moet denken, ze werkt hem op de zenuwen maar ze trekt hem op een of andere manier ook aan. In het dorp zijn in het verleden dingen gebeurd waar nooit opheldering over is gekomen. Marie (Christine) verteld Natan ook over de oude man die op een oude verrotte woonboot woonde en is vermoord. De politie zegt ‘noodlottig ongeval’ maar die mening is niet iedereen toegedaan. De bewoners van het dorp zijn niet blij met de komst van deze familie, ongewenste buitenstaanders dát zijn ze en dat merkt het gezin wel degelijk. Natan ontmoet ook zijn buurman, Tom ‘jezus’, en heeft een heel band met de man. Tom en Natan komen elkaar vaker tegen dan de bedoeling is, en ook Natan z’n moeder vraagt de aandacht van Jezus. Micha is het overleden broertje van Natan, maar er hangt nog altijd een foto aan de wand, en altijd lijkt het of Natan met hem moet vechten om aandacht, en van de overledene win je nooit heeft Natan al door. Natan is van plan om het mysterie rondom de dood van de kluizenaar Aalt te ontrafelen. Maar zo makkelijk als het in z’n hoofd is is het niet in het echt. Het Wilgeneiland en de zwarte poel lijken een duister geheim te bewaren en laat dat nou net een geheim zijn dat daar verborgen had moeten blijven. Van alle kanten hoort hij roddels en verhalen, maar wanneer hij zelf op onderzoek uitgaat merkt hij dat er meer aan de hand is.
Wat vind ik van het boek;
Allereerst dient mij te zeggen ‘Don’t judge a book by its cover’, de cover is namelijk héél ingetogen en er staat niet veel meer op dan een man in een kano. Maar er staat stiekem meer dan genoeg op als je het verhaal leest. Ik vind dat altijd héél kunstig van ontwerpers, dat ze de suggestie in een cover kunnen stoppen in plaats van alles te willen verraden. Er zit in het verhaal ook (misschien onbedoeld) in mijn ogen een klein grapje in, waardoor ik erg om mezelf moest lachen, omdat ik de cover nóg eens ging bekijken ook al wist ik dat ik niet ging zien wat ik nu las. Het verhaal beslaat verschillende hoofdstukken en verschillende jaartallen van Marie, Aalt, Tom en Natan. Het is een intrigerend verhaal, en waar dat precies aan ligt, kan ik mijn vinger niet echt op leggen. Misschien om dat Gerwin echt onderzoek heeft gedaan naar de kagerpolders, en het daarom een prachtig beeld kon weergeven van de omgeving. Of misschien ligt het aan de personages die allemaal iets ongrijpbaars en soms zelfs wat duisters hebben. De dader is super goed gekozen en ik was echt verrast en geschokt, maar het is allemaal zo ontzettend goed uitgewerkt, dat je vooral geniet van het onbekende en verassende effect. Maar ook de klok van kwart voor 5 vind ik echt een geweldige toevoeging, en die snap je echt alleen als je het verhaal hebt gelezen. Al met al is dit een heel fijn boek om de donkere winterdagen mee op de bank te slijten, want het liegt, bedriegt en verwend je lezersbrein. Heerlijk, ik hou ervan.
Wil jij dit verassende en intrigerende verhaal ook lezen? Bestel hem dan snel bij Uitgeverij Atlas.