Een bijzonder verhaal dat zich afspeelt in 1941, een verhaal dat je vol verwachting en in één zucht
uitleest. Olivia en Cliff sleuren je mee in hun wereld en laten je van de ene in de andere verbazing vallen. Emma Carroll heeft hier een prachtig verhaal neergezet.
Waar gaat het verhaal over;
Londen 1941.
Het is de Luftwaffe, de Duitsers, die al een hele maand lang bommen gooien, maar net nu Olivia met haar oudere zus Sukie en broertje Cliff naar de bios wil gaan, gaat het luchtalarm af.
Ze háát de Duitsers erom, die verpesten alles.
Hadden ze niet even een paar uurtjes extra kunnen wachten?
Hiervoor waren de luchtaanvallen vooral een ergernis waardoor je je bed uit moest en voor de zekerheid een veilige plek moest zoeken, maar deze keer is het menens.
Sukie was voor de film begon al weggelopen, en nu in de hysterie van de luchtaanval kunnen ze haar nog steeds niet vinden.
Wanneer Olivia eindelijk haar zus Sukie ziet is het niet in de hoedanigheid die ze verwacht had, en na de explosie waarbij Olivia haar bewustzijn verliest is ze wéér weg, maar nu echt.
Olivia en haar broertje Cliff worden met de trein geëvacueerd naar Budmouth Point.
Op diezelfde trein leren ze pestkop Esther kennen, een vervelende griet die ook nog eens naar hetzelfde dorp gaat.
Olivia en Cliff zijn blij als ze ergens een thuis kunnen vinden, maar ze hadden toch een hele andere voorstelling van Queenie, de vrouw waar ze terecht komen en waarvan ze dáchten dat ze haar een beetje te kenden doordat ze hun zus haar penvriendin was….toch?
Queenie is helemaal niet zo’n gezellig lieve vrouw als de kinderen dachten, en ze snappen niet waarom niet, hoe kan dat nou?
Uiteindelijk komen dat de kinderen dan ook terecht bij de wat vreemde Ephraim Pengilly.
Maar wat ze vanaf dan allemaal meemaken en ontdekken, hadden ze nooit verwacht, en brengt hun leven misschien wel in gevaar.
Wat vind ik van dit boek;
Ik vind het een heerlijk verhaal, het heeft mij echt meegenomen naar het eiland met zijn bijzondere vuurtoren.
Het is spannend, leerzaam maar ook wel een beetje verdrietig.
Olivia is in eerste instantie erg verlegen, maar wanneer ze haar stem vind wordt ze een hele krachtige meid, die zich niet zomaar omver laat praten.
Er zit ondanks het zware onderwerp best wat humor in het verhaal, en dat maakt dat het erg fijn wegleest.
Niet alle personages zijn super vriendelijk en dat geeft het verhaal een extra laagje, en waardoor het verhaal een beetje alle kanten op gaat.
De manier van schrijven die Emma Carroll heeft mag ik erg fijn noemen van mezelf.
Want het onderwerp mag dat zwaar zijn, het verhaal heeft een perfecte balans waardoor het fijn en vlot wegleest.
Het verhaal is niet alleen ‘mooi’ om te lezen, het is ook ontzettend leerzaam.
Ook ik heb dingen gelezen die ik niet wist (of vergeten ben, dat kan ook) bijvoorbeeld over de kristallennacht, waarom die zo heet.
De omslag is echt heel erg mooi gemaakt door Villa Grafica, bijvoorbeeld de kleuren die een beetje in elkaar over gaan waardoor je het aquarel effect krijgt, tegenover het scherpe effecten van de rest van de illustratie.
De saamhorigheid die uit het verhaal kruipt beneemt mij bijna de adem, zo intens voelt het geschreven woord van Carroll aan, prachtig.
Dit boek is een geschenk aan ieder kind en volwassene die hem oppakt, geloof mij.
Het is verpakt in een jeugd verhaal, maar zeker ook een volwassene kan hiervan leren en ontroerd raken.
Als je allebei de boeken in huis hebt, geheimen van de vuurtoren en spanning in de lucht, zou ik ervoor kiezen om eerst dit verhaal, geheimen van de vuurtoren te lezen want dat is mooier qua aansluiting op een bepaalde personage vind ik, maar op zich maakt het niet uit.
Wil jij dit prachtige verhaal nu ook lezen?!! Dat kan, je kunt hem gewoon bestellen via Kok Boekencentrum of je lokale boekhandel.